İnsanlığın Rotası? Şiiri - Cihat Şahin

Meçhul kıldı atiyi, ekserlerin hatası!
Eneler’e binenler; koşuyorlar dalal’a.
Arttı dine, dindara; denilerin kotası!
Savaş açtı fasıklar; her bilinen helale.

Ahkâm keser cühela, sessiz kalır diyanet!
Ekranlara kamp kurmuş; eyvah molla Kasımlar.
Şahsa göre fetvayla(!) işliyorlar cinayet!
Gerçekleri katleder, gerçek dine hasımlar.

Tecrit olsa dininden; çıplak kalır insanlık!
Yobazlaşan şu beşer; hakikate dahleder.
Cüda koysan Huda’dan; ins-ü canı bir anlık,
Hem kendini hem arzı, insafsızca mahveder!

“Din hayatın hayatı, hem nuru hem esası,”
Başka tarz ve esaslar; hayatlara zulmeder!
“İhyayı dinle olur, şu milletin ihyası! ”
Şuur verip beşere; “zillet ile ölme! ” der.

Kopar erken kıyamet, halklar böyle azarsa!
Çünkü sevmez yaradan; haddi fazla aşanı.
Gadap döner azaba; beşer Hakkı üzerse!
Helak eder bir anda, sapkınlığa düşeni.

Emareler göründü, her tarafta çok açık!
Rahmet(!) ile boğuyor, şirazeden çıkanı.
Arz ve sema söylüyor; anlayana pek açık!
Allah asla affetmez; kendisini yakanı.

Kendisini yakmaktır; ihmal etmek nefisi!
Islah etmek dururken, harakiri ne ola(?)
Bırakırsan başıboş; ister canın en pisi!
Kim takılsa peşine; bil başa, bela bula.

Yanlış olan rotalar, düzelmeli yeniden!
Yoksa gemi vuracak, bir yıldıza başını.
Tövbe edip dönmezsek, af beklemen saniden!
Yağdıracak bir anda; gökten türlü taşını.

Olmamış mı mazide; binlercesi şu işin?
Açıp ta bak tarihe; gör helakli sonları!
Ebrehe’ye ne etti? Ebabiller bir düşün!
Kimsecikler himaye, eylemedi onları.

Âlemlerin sahibi, değişmedi duruyor!
Kâinatta hem Melik, hem Maliktir O,Sani!
Kendisine sadığı, her devirde koruyor!
Ona rakip(!) olanlar; nere gitmişler hani?

Cihat ŞAHİN
29.07.2010-İZMİR