İNSANLIĞIN PEŞİNE
Çok düştüm ya insanlığın peşine
Ne kadar koştuysam yetişemedim
Bazen elim değdi ince ipine
Kaçırdım elimden yapışamadım
Ayağım morardı dizlerim şişti
Tırmandım süründüm ellerim şişti
Hırsımdan ağladım gözlerim şişti
Çok çileler çektim ulaşamadım
Tutup dizginledim bütün nefsimi
Demirlere perçinledim hırsımı
Oda attım çiğlerim hepsini
Yandım kavruldum da tutuşamadım
Sarmadım sırtıma kulun hakkını
Hep gözettim helal haram farkını
Ömrümde kırmadım insan hatrını
İnsanı kamile yanaşamadım
Çok yüksekmiş insanlığın tepesi
Bir ömür istiyor her mertebesi
Yetmez Dertl'oğlunun gücü nefesi
Eksiğim çoğumuş başaramadım
Metin Gürbüz
Kayıt Tarihi : 28.6.2010 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Gürbüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/28/insanligin-pesine.jpg)
Zor mevzuu Can Kardeşim.. Zor..... Ama bana göre 'mükemmel olacağım' diye çok uğraşmak yerine, 'iyiyi, doğruyu, güzeli, hakk'ı ve sevgiyi' içe sindirip, öyle yaşamak yeterli...
Şiiri ve Değerli Öğretmenimi kutlarım.......
Saygılarımla.
Hüseyin Durmuş
www.kafiye.net sahibi
Emekli Edebiyat Öğretmeni
TÜM YORUMLAR (4)