Somut olarak 2006 yılından beri, bir şeye sürekli vurgu yapıyoruz: İnsanlık yeni bir çağın eşiğindedir. Bu öyle bir çağ dönüşümüdür ki, insanlar geriye dönüp baktıklarında ne kadar ilkel, ne kadar anlamsız çatışmaların içinde boğulmuş bir dünyada yaşadıklarına şaşırarak bakacaklardır.
Böyle bir dönüşümü başarabilmek herşeyden önce, bilinçlerde ve yüreklerde bu istemin ne kadar güçlü biçimde yaratılabildiğiyle doğrudan bağlantılıdır. Ama bu istemin giderek daha geniş kitleler nezdinde karşılık bulacağı aşikar biçimde gözüküyor. Sorun bu bilinç ve farkındalığa en azından belli düzeyde erişmiş bulunan bizlerin, yakında doğacağı gün gibi açık olan tüm dünyadaki sistem değişikliği istemine, ne kadar doğru perspektiflerle dahil olacağımızla ilgilidir.
Bu nedenle daha önce yer yer yazmış olmama rağmen, tekrara düşmeye aldırmadan, bazı konularda yeniden yazmamın gerekli olduğunu anladım.
DÜNYADAKI KRIZE BAKIS
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta