Sustum
Dinledim insanlığın kalbini
Acı dedi gözyaşı vardı
Kaldım öylece
Bir çocuk eğdi başını
Büktü ağzını
Bir anne feryad figan
Yığıldı kollarıma
Ne zaman dedi
Az kaldı dedim
Sustu..
İnsanlık sustu..
Karanlık sonsuza kadar pustu
Ağlama ey çocuk
Annen cennette bir kuştu
Sakın pes etme
Yanacak vicdanlar birgün
Pişmanlık ve tövbeyle..
Kayıt Tarihi : 14.12.2017 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünkü yol çok uzun...
Kimi zaman kabus, kimi zaman bir rüya...
Vicdanı yanabilecek insanlar olmayı dileyebilmek bile bir erdem...
Belki de en güzeli...
Hele o çocuğa hiç kimse demesin...
"Annen cennette bir kuştu" diye...
Çünkü o çocuk az zaman önce büyüdü...
Yüreğinize sağlık, ömrünüze bereket...
Ve nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (1)