İnsanlığın Kaderi Şairler

İnsanlığın kaderi şairler
İnsanın her ifadesi
Özünden özgünse ve yazılırsa şiirdir
Bazen şair olamaz yazan
Ama bir okur yorumuyla şair çıkabilir
Tamamlanan tamamlar her şiiri
İnsanlığın ifadesini
Benim ehlim budur
Ben yarım yamalak başladım şiirime
Çünkü ben okur sökülür yazmakla bütünlenirim
Geçmişi ne bitirebiliriz ne de geleceği hepten getirebiliriz
Ancak kendimizi ifade eder getiririz
Bir şiirle birlikte çıkabilmişsek insanlığımıza
Ne mutlu bize
Bak biz Türklüğümüzle yetmiş iki millet çıktık
Kurtuluşumuz özümüzden kuruluşumuz özgünlüğümüzden
Ben bir kere edebiyat evinde seçildim
Sağ olsunlar
Yine seçilmek değil yeni şiirler yazmak peşindeyim
Ve etkileşim içinde olmak isterim
Eleştiri karşısındaki değil kendini törpüler
Önce kaba kaba yontum şimdi ince ince yontarım kendimi
Ve hep kaçınmışımdır inancımla eleştirimden
Düşüncemin bilimselliği ile eleştirmişimdir
İdeal bir bilimselliğe ulaşmak için
Mucit olmadan önce şair olmuştur insan
Önce kendini bulmuş ifadesiyle aydınlatmıştır
Düşünce iklimini, yetiştiği ortamı
Ama şair kendini yakar iklimini tutuşturur
Ama insanlığı aydınlatır
Çoğu vatan şairleri hainde ilan edilmiştir
Bu da şairlerin kaderidir