İnsanlığın İdamı Şiiri - Seyyah Saidoğlu

Sordum başvekili neden yediler,
Suç yoksa da asacağız dediler,
Vay sizi zalimler sizi adiler!
Masum Menderes'e nasıl kıydılar

Efe'm sana destek sağlayamadık
Zorba yollarını bağlayamadık
Dökülüp sokağa ağlayamadık
Cür'etlendi darbelere kaydılar

Sürü çakal üzerine yürüdü
Kin, vahşet, gözlerini bürüdü
Haydutların merhameti çürüdü
Sağır Zât'ın komutuna uydular

Menderes'im geldi, milletim doydu,
Çünkü vatansever, asil bir soydu,
O bir yıldız idi, o, doğan aydı
Onlar soysuzdular, onlar buydular

Zulümle eridin, tükendin, bittin,
Bilmem ki bizlere dargın mı gittin,
Ezanlar susmuştu, sen âyân ettin,
Bunlar bundan rahatsızlık duydular

Baskıyla milletimi sindirenler
Mescidimize balyoz indirenler
Boynumuzda sigara söndürenler
Onlar; aslı bozuk çakal soydular

Halkın tercihini gönüllü aldın
Huzurla yönettin, on sene kaldın
Cesur bir arıydın, petektin, baldın
Çöktü, çatladılar, yırtık Fay'dılar

Yaptığın hizmeti çekemediler
Millet sevgisini sökemediler
Zorba zihniyeti ekemediler
Bu sahteler meydanlardan tüydüler

Izdırapta geçti gece gündüzün
Bu nasıl haldir ki hazin mi hazin
İnsafları yoktu geçmezdi sözün
Arz edilen işkenceye doydular

Hakketmiştin şehitliğin tacını
Sezemedik çektiğini, acını
Şimdi anladılar halkın gücünü
Döndü darbelerden geri caydılar

Saidoğlu - 2010