çiçek;
tohumdu,
topraktı,
suydu,
güneşti
insan da öyle....
sevgi;
duyguydu,
algıydı,
huzurdu,
doğaydı
insan da öyle...
o zaman,
formül belliydi;
çiçek + sevgi = insan
ezbere bilinmeliydi....
Fikret Turhan-Yalova
10 aralık 2016
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!