Kainat serildi ayaklarımın altına,
Gökten iki melek indi;
Biri anne biri baba.
Nurla yıkanmış yüzleri,
Cennetin çiçekleri açtı birinin ayağında.
Yerle gök birleşti,
Güneş, ışığını saçtı etrafa.
Bugünün yanından Mahşer geçti,
Mahşer günü vurdu dünyanın kapısına.
Ölüm, insanlığa elini verdi.
Korkup kaçtı insanlar her tarafa.
Gözüktü bu cihanın akibeti,
Söyleyin bedenlerimiz bürünecek beyaza.
Yıkıldı her yer toprak toprak, Koptu dalından yeşil yaprak.
Buyur etti evren ahireti,
Döküldü yerlere teker teker günahlar,
Yükseldi yerden göğe bütün sevaplar.
Gün; Mahşer Günü,
Gün; insanlığın dünü.
Nurcan Düzenli
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta