İnsanlığın değişimi oktay avcı

Bu demirci çırağı ne diyor bana
Bir ara sen nereliysen
Bende oralıydımya
Şimdi öyle değil işte
Yasın benim değil
Acın benim değil
Sevincin benim değil
Güldüğünde güller açardı yüreğim
Hüznün benim değil
Ağladığında seller basardı gözlerimi
Ben begoist biriyim artık
Kavramların,
kelimelerin başına bir b harfi ekliyorum
Benden bencilliğimden gelen
Kim getirdi beni bu hale bilmiyorum
Kıskanıyorum insanlığı!
Hâlbuki imrenmeliyim
Sanki yarınlar benim değil
Hiç düşünmeden hovardaca harcıyorum bu günleri
Toplamı yarın etmez mi bu günlerin
Yarınlar kalmayacak böyle giderse
Herkes kendi olalı
Bende ben mi olmalıyım diyorum
Soruyorum
Yoksa insanmı kalsam
Herkes olsam dahamı doğru
Bu eskici ne diyor
Bu demirci çırağı ne diyor bana
Herkes bir şeyler mi istiyor
Herkese bir şey mi vermeliyim
Sözümde durduğum yetmedi mi?
Birde yemin mi bekliyorlar
Meryem ana bunları öğretmedi bana
Muhammed’in kuranında yok bunlar
Ama bende niye var