2
Güçlükle nefes alıyordu
Yüzü morarmış gözleri sönükleşmiş
Savaşı kaybetmek üzereydi
Son bir gayretle doğruldu
Yüce dumanlı dağlara ulaşmak için
Ölüm ince ince sızıyordu
Pencerelerin ardından
O pencereler ki
Artık güneşi de göstermiyorlardı
Adam son bir hüzünle
İnsanın düşmanı insandır dedi
Odanın kirli havasında yankılandı bu sözler
Sonra her biri havanın kirliliğine karışıp
Gittiler teker teker...
Kayıt Tarihi : 29.7.2005 07:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldıray Pilint](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/29/insanligin-beslemesi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!