İnsanlığın Atisinden Korkarım

İNSANLIĞIN ATİSİNDEN KORKARIM

Âdemoğlu bu minvalde giderse
Hiç hoş olmaz geleceği korkarım
Hakkı koyup beti tercih ederse
Berbat olur ahireti korkarım.

Cüda kalıp gökten inen doğrudan
Koşar ise daim bet’e doğrudan
Fark kalmazsa haramzade uğrudan
Geleceği hiç hoş olmaz korkarım.

Vermiş iken Mevla ona zamanı
Dünya için harcar ise tüm anı
Dökmez ise o amele imanı
Akıbeti vahim olur korkarım.

Mevcut iken akıl idrak ser’inde
Kullanmazsa kul onları yerinde
Öldüğünde şu günlerin birinde
Son mekânı cahim olur korkarım.

İşler iken onca cürüm günahı
Nadim olup çekmez ise ah, vah’ı
Ve umarsa hiç tövbesiz bir affı
Umduğuna nail olmaz korkarım.

Mahdut iken sınavının süresi
Gelmiyorsa gönlün onu göresi
Tard edince bir gün şu arz küresi
İstikbali çok bed olur korkarım.

Gerçekleri etmiş iken Rab beyan
Hak ve batıl belli iken apayan
Lakayt kalsa buna kahir bay bayan
Son yurtları Gayya olur korkarım.

Koca tarih ibret için dururken
Kur’an bunu nazarlara verirken
Okuyanlar tüm geçmişi görürken
Ders almayan helak olur korkarım.

Mahiyeti malum iken cihanın
Akıbeti belli iken ins, can’ın
Kim aşığı olur ise şu hanın
Baki yurdu narlar olur korkarım.

Cihat ŞAHİN
21.07.2021-İZMİR