Sanırım insanlık haddini aştı
İnsan nesli dahil her şeyi yedi
Genlerle oynayıp hataya düştü
Amansız hastalık tümör üredi
Yetmedi dünyada dengeyi bozdu
Hayırsız ilimle tamamen azdı
Eşrefi mahlukat canından bezdi
Dünyayı mahveden virüs türedi
Ne olur bir zahmet doğaya çıkın
Gönül gözünüzle çevreye bakın
Kılavuz gerekmez sonumuz yakın
İnsanlık kendine bela aradı
Güçlenen güçsüze tahakküm kurdu
Biat etmeyeni füzeyle vurdu
Parçaladı böldü her şeyi kırdı
Söyleyin bu ahval kime yaradı
Anlat anlat bitmez vay halimize
Bir çare yok mudur ahvalimize
Çeki düzen gerek minvalimize
İnsan insanlıktan çoktan ıradı...
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 02:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Arkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/03/insanligin-ahvali.jpg)
"İnsan, insanlıktan çıktı!"
Maalesef öyle Bülent Bey, Kardeşim..
Daha önce bir şiire yazmıştım.. "Kendi kuyusunu kazan tek canlı, insan!"
Nedendir bilinmez bunca "hırs.." Aç gözlük...
Esas ur, "beynimizde" sanki..
Tebrikler şiire..
TÜM YORUMLAR (1)