İnsanlığımla insanım Şiiri - Veysel Çakır

Güzelliğin sende değil, sana bakan bu gözlerde
İdrak edip bu sevgiyi, bilemedin bilemedin
Güzelliğin tende değil, sevda yüklüdür özlerde
Açıp da gönül gözünü, göremedim göremedin

Gönül verir kula değer, değiyorsa eğer değer
Bazen artar göğe değer, bazen biter yere değer
Candan öte çok sevsen de, yavaş yavaş yiter değer
Bu sevdanın sınavını, veremedin veremedin

Dışın sevsem kırk gün sürer, için sevsem kırk yıl sürer
Aldalanlar cefa çeker, sevilenler sefa sürer
Dikkat etmezsen sözüne, mavzer acısı hep sürer
Kapattın gönül gözünü, göremedin göremedin

İnsanlığımla insanım, yeter artık çok usandım
Yıllar yılı uyumuşum, ben de sonunda uyandım
Yolum uzun yolum çetin, güneşte bile ıslandım
Merhem olacak sözleri, söylemedin söylemedin

Bazen masum bir melektin, bazen de yine melektin.!
Çiçek ektin, umut ektin, az kalsın tam gülecektim
Bu günleri görmektense, belki de ben ölecektim
Acı, elem keder bana, güldürmedin güldürmedin
13/07/2019 Veysel Çakır