İnsanlığımız Kayıp Şiiri - Aysel Çoban

Bak hele gökyüzüne delikanlım
Ağır aksak, yılgınlığımızla
Mavinin özgürlüğünü unutmuşuz
Bir koşuşturma içimizde
Arkamızda kalan yaşanmışlıkları unutmuşuz.
Yorgan döşek ağladığımız
Sevdiklerimiz kayıp

Bak hele etrafına sevdalım
Asi ruhumuz, yekpare olmuş düşüncelerimizle
Hayatın anlamını unutmuşuz
Bir sefilce yaşam değerlerlerimizde
Geçmişi çabuk unutmuşuz
Apar topar terk ettiğimiz
İnançlarımız kayıp

Bak hele insanlara hercai sevgilim
Hırslarımızın esaretinde, toz duman olmuş
Yaşarken kendimizi unutmuşuz
Bir sorumsuzluk yüreklerimizde
Paylaşmayı unutmuşuz
Sağa sola savrulup, bulamadığımız
Uyur gezer ruhlarımız kayıp

Bak hele dünyaya hırçın yüreğim
İt dalaşı kavgalarla, sorumsuz hayatlar
Niçin yaşadığımızı unutmuşuz
Yok etmenin eşiğinde
Gelecek nesilleri bıçak sırtında tutmuş
Bugün, yarın dediğimiz insanlığımız kayıp