Bir uçtan, diğer uca,
Oğlan ve kıza bezenmiş dünya,
Adalet, gir burnumdan tüm vücuduma,
Çıkar alevimi, yerleştir sakinliğimi bana,
Kıpraştır içimdeki şefkatle, vefanın dostluğunu saygıyla,
İç huzurumu buldur, keşfettir hayatın güzelliğini dünyaya,
Düşmanlığımı dostluğa çıkar,
İnsanlığımı hatırlat bana
Altı harfinle kalma adalet,
Sildir beynimdeki fitneyi, fesadı,
Paylaşmayı, ahde vefayı öğret.
Güvenmeyi, merhameti sevdir bana.
Kara bulutum değil, güneşim,
Yolda yürürken yoldaşım,
Arkamı döndüğümde huzurum ol.
İnsanlığımı hatırlat bana.
Kurşunlara karşı dur,
Çiçekleri ilk yaşama bağlayan sularını oluştur.
Babanın, ananın, evladın yüzündeki tebessümün sebebi ol,
Suçsuzken koyma kimseyi kimseyi toprağın altına,
Kelle cepte yaşayanların umudu,
İnançlarını kaybedenlerin duası,
Paylaşmayı bilenlerin sevabı ol.
İnsanlığımı hatırlat bana.
Başımızı yastığa koyduğumuzda,
Gurur içinde uyut koynunda.
Aç merhamet elini, tutsak koyma,
Annesinin kokusunu özleyen bütün evlatlara.
Anlat adalet, sıra sende,
Bul bizi girdap içinde.
Eksiklerimizi kapat, merhemimiz ol.
İnsanlığımı hatırlat bana.
Kayıt Tarihi : 7.7.2014 22:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!