Önce Narin katedildi,
Şimdi ise daha iki yaşında savunamasız;
Daha konuşamayan, kendini koruyamayan;
Bebek Sıla istismar'a yenildi...
İnsanlığım'dan, insanlığım'dan utanıyorum...
Biz, biz insanlıktan çıktık;
Saygıyı, sevgiyi ya yanlış anlattık;
Ya da, ya da yaşatamadık...
Ben, ben insanlığım'dan utanıyorum...
Şuna bak vay arkadaş vay;
Bir toplumda erkek olarak nasıl başımı kaldıracağım?
Nasıl bayanlarla, çocuklarla muhabbet kuracağım?
Ben, ben insanlığım'dan utanıyorum...
Sıla bebek daha kefen değil;
Düğünlerde gelinlik giyecekti...
Ben insanlığım'dan, bedenim'den utanıyorum...
" BEDENİMDEN UTANIYORUM! "
Soruyorum, soruyorum;
Kimin suçu? Ses veren yok;
Çünkü, çünkü bedenimden utanıyorum...
Kayıt Tarihi : 13.9.2024 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!