İnsanlığı Yaktılar Şiiri - Eylül Tuna

Aşkın kalesini yaptım gönlümde
Yıktılar haddini bilmiyon diye
İnsanı sevmeyi yazdım ömrüme
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Sevgi sellerine gönlümü sürdüm,
Gözlerimde seller, deryaya durdum,
Ben kendime neden niçini sordum!
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Dünyayı kuşattı iblis kavimi
Kirlettiler gökde açık mavimi
Gönül bahçesinde sevgi evimi
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Nice sevenlerle, aşkla söyleştim,
Gönülden gönüle güldüm eyleştim,
İyi yi, kötüyü dostça paylaştım,
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Aşkın, kazanında, piştim pişeli,
Kimi üzgün gördüm, kimi neşeli,
Gönül döner durur, aşka düşeli,
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Kimi uykulara, yenice dalmış,
Kimi benzin kiprit meşale almış
İnsana yakışmaz soysuz davranış
Yaktılar haddini bilmiyon diye..

Kimseye, eğmediğim diye başımı,
Vurguniyin sele kattım yaşımı
İçimde bir ateş zaman aşımı
Yaktılar haddini bilmiyon diye.

Abdullah Oral