İnsanlığı Kaybolur Şiiri - Ozan Efe

insanlığı kaybolur
kalabalıklarda yok
yalnızlığında bulur
uğultu saplıdır ok

sessizliğe çakılmış
ıssızlıktan akılmış
kıyı köşe kakılmış
denilene karnı tok

dudağında özledim
budağında izledim
odağında gözledim
her aradığında çok

iyi bir yaşamıyla
seçkin ihtişamıyla
giyimi kuşamıyla
denizin vekili fok

kuru düşün dalına
kara basman alına
omzunda ki şalına
gülyağı damlası kok

umarsızlığın umur
ayakta tutar omur
mayası kötü hamur
sürüme gelir mi lok

arayışından gizem
birer araya dizem
çepiç olur mu gezem
sözüne duyulur şok

ozan efem aldatma
yükseğine sallatma
çok öteye fırlatma
aynada görünür cok
040911denizli