İnsanlığı Arıyoruz Şiiri - Turgut Çarabatır

Ayıra ayıra insanlığı büyük derde düştük
Senden benden derken yalnızlığa kaldık
Yoksullukları görünce düşüncelere daldık
Çok acılar yaşayınca da çaresizliğe vardık

Kıymet bilmeyince hep hüsranları yaşadık
Gönüllere girmeyince uçurumlara bıraktık
Mutluluğu yaşamayınca dargın gibi kaldık
Tutsak kalınca düşünceler umutları saldık

Başa gelmeyince belalar rahatız sandık
Ateş sarınca her yanı demek kandırıldık
Yüklerimiz ağır vurulsun ne taşları yardık
Yoksulluğa hiç değil yalnız kalışa yandık

Büyük küçük fark etmez insanlığı sardık
Her acının peşinden koştuk zulme vardık
Kaç can verilmiş mazluma hayran kaldık
Her güzellik yürekte başlar sevgiyi saldık

İnsanlığı arıyoruz ya kendimizi ne kıldık
Olmayınca güzel manalar günaha daldık
Kaybedileni harcadık lazım olmaz sandık
Suç bizim her gün acıları hüsranı yaşadık