İnsanlığa hediyem Şiiri - Ender Selvi

kimi aglar ahde vefa olmayan ellerde
kimi neşe saçar aglanacak haline
kimi unutmak için acıları içer zehiri şerbet diye
kimi sevincinin kıymetini anlamaz bile bile
kimi zorlanır hayatı ahengi ile beraberce kimi ahengindeki mutlulugu bozar acizliği ile
kimi perişan olmuş kalbine çektirir zorla işkence
kimide kalbindeki hisleri dizğinler isteksizce
kim olaki aşkına olur amade
kim aşkı yaşarken olur kul ve köle
işte kim,kimi tanırki kendi derdi ile
insanlıklar unutulur yaşantının içinde
yeni benlikler oluşur aş ermiş cesine
insanlıgın tapuları yıkılır hep birlikte
birlikten kuvvet dogar zamanın son karesinde
insanlıgımızımı kaybediyoruz bu acemilik niye
insanlıgımızla yaşamak varken yıkılırız git gide
şahsi davamız yüzünden acımıyor kimse kimseye
düşeni bile hor görüyorlar bile bile
yeni insanlıklar oluşuyor gelecege hazır olalım diye
kaybolan tabuları arıyorlar mazideki ğünlerinde
geçmişe sünger diye bakan zihniyetle her gün yada gece
arıyorlar kusurlarını bulamıyorlar nedense
çünki katılaşmış kalplerde sevgi kalmamış nedense
yıktıkları kişiliklerden masallar yazıyorlar kendi nesillerine
nesilini unutan bir insan gelecegine ne verdiyse
kimileride geçmişine özlem duyar o eski ğünlerine
insanlıklar mazide unutulmayan hatıralara doyar
ve zaman acımasızdır silip süpürür her ne varsa mazide
yalan olur ahde vefa kaybolur kendince
gururlar dogar kibirler oluşur nedense
üstünlükler boy salar kardeşin kardeşi üzerinde
çıkar kapıları rant ve reyting kırar ne hikmetse
insan hayallerine dalar kaybolur sessizce
kimi meşk kimi hasret kimi acılarıyla başbaşa kalır
hayatın tuzu biberi olur insan kaderiyle iç içe
hatırlanma korkusu yüzünden barışık olur herkezle
kim kimi ne fark eder insan insan olmadıkça yer yüzünün sihrinde
kayboluruz bilinmeyen hırsımızla beraberce
bir insancık olmak içinmi bukadar kendimize verdiğimiz işkence
elveda insanlık aranır oldun artık her yerde
insanım diyen insanlar sahiplensin bu şiirimi
bu şiirimde insanca bir tavsiye.....