Anlamadım hiç dilini
Konuşmayan lâl gibisin
Görmüyorsun hiç kirini
Utanacak hâl gibisin
Baktığımda bedenin boş
Gözlerinde ışığın loş
Biraz gayret edip de koş
Ağır aksak dal gibisin
Davranışın hepten bozuk
Hep tepeden bakar,yazık
Dünya sana değil rızık
Belki yarın sal gibisin
Böbürlenip duruyorsun
Fitne fesat kuruyorsun
Kibirinden ölüyorsun
Sana sorsam bal gibisin
Devirdiğin çamlar gani
Evcil değilsin yabani
Mütevazi olmak hani
Fodulsun hem,kel gibisin
Bu Dünya’da eden bulur
Doğru hep yolundan yürür
El bilmezse Rahman bilir
Koku vermez gül gibisin
Vefasızlık sana hasmış
Yüreğine şeytan basmış
Kırdığın pot bini aşmış
Yıkıp döken sel gibisin
Mehmet diyor mağrur olma
Her iyide kötü bulma
Belki insan derler, ama
İnsanlığa el gibisin
(8-Ekim-2011-Ankara)
Mehmet KındapKayıt Tarihi : 8.10.2011 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kındap](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/08/insanliga-el-gibisin.jpg)
Yüreğine, kalemine sağlık ...
TÜM YORUMLAR (2)