İnsanlığa Dair Şiiri - Serhat Akça

I.

Ben bu yangın yerinde
tek başıma üşümeye alıştım.
Herkes atarken kendini ateşe
o kadar yeşilin arasında tek kuru daldım.

Ya benim yüzümden gururla yanın
ya her yalana inanın
ve sizde benim gibi kuru kalın.

II.

Bu kadar daralmayı kaldırmaz yüreğim
en serti neyse ver bir yudum
kavrulduğunu hissedeyim içimin
durulduğunu kinin
ve hayal gibi
bir resim gibi
sustuğunu dinlediğini senin

ve sen daha demin
hiç yaşanmamış korkuyu duyarken yüreğim
olmaz olası, kalmayası ömrün
törpüsü değil miydin?