İnsanlığa Şiiri - Mahsum Onar

Düşündükçe seni
Öyle derin derin düşünmek de değil
Delirmemek için sınırları zorluyorum
Kabul etmiyor hiçbir hücrem
Olmadığına inandıramıyor
Olmayacağına

Ölmek için çok güzel olmak
Bu bile yeterli bir sebep değil mi
Tebessümün
Zihnimi yoran sorular
Ve alçakça önüme konulan bir gerçek
Kabul etmeyeceğim

Ben şimdi bir zavallı
İnsanlığından utanan, “ne alçak bir varlık şu insanoğlu! ”
Her sesini duyar gibi olduğunda mağarasına kaçan
Ağlayan gecede, karanlıkta hıçkırıklarını bastırmaya çalışan
Yani yine kendisi olamayan
Bastırılan, ezilen, ötekileştirilen
Ve en önemlisi sensiz

Öyle çok özledim
Öyle hasret, öyle eksiğim ki şimdi
Yarım değil, çeyrek bile sayılamam artık
Öylece bekliyorum
Öyle yaşıyorum
…