İNSANLARLA DOLU KÜTÜPHANE
Yeşil, mavi, tertemiz bir dünya düşlüyorum.
Rafa dizili kitapları hatırlıyorum.
Olabildiğince eski, hem de çok eskiden.
Ağaç kokulu kütüphaneyi anımsıyorum.
Cıvıl cıvıl insanlarla dolu kütüphane!
Okuyorlar, inceliyorlar, masum gözlerle.
Karınca aş derdinde, insan bilgi peşinde
Vakitlerini geçiriyorlar kütüphanede.
23.08.18 08.56
SİLİFKELİKURT
Silifkelikurtmustafa ArslKayıt Tarihi : 28.3.2018 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!