İnsanların Zannettikleri

Uzun dizelerin bir sahibi var zannederlermiş,
Herkesi aşık ya da dertli bilirlermiş,
Bilmezlermiş böyle olmadığını,
Kalem neden oynar hiç bilmezlermiş.
Susmazlarmış,
Konuşup durur, tuzları basarlarmış,
Gözleriyle konuşanı dinlemek zor geldiğinden,
Hep başkasının dediğine inanırlarmış.
Çığlık atanı duyan yok zaten,
Susup oturanı anlamazlarmış.
Üzerlermiş, süzerlermiş,
Sevmezlermiş kimseyi,
Kızlarını da döverlermiş,
Mahvolup giderlermiş,
Sayarlarmış söverlermiş, hatta deli derlermiş,
Küçük hayatlarına konu ederlermiş.
Dedim ya, kim ne yaşar bilmezlermiş,
Oturup seyrederlermiş,
Bebeleri büyüyünce anlatırlarmış,
Dilden dile dolaştırırlarmış,
Küçük bir şeyi dinlememek uğruna abartırlarmış,
Susmazlarmış, anlamazlarmış, çabalamazlarmış.
Öylece yaşar,
Kalemi oynayanın dizelerine kan kusarlarmış