İNSANLARIN UMUDU DOĞAN SABAH GÜNEŞİ 16-09-2011
Tuttuğum dalın kırılmasına izin vermedim,
Bir duvara yaslandım yıkılmasını istemedim,
Hep umutlu oldum isyan etmedim,
Yüreğimde nefrete kine yer vermedim.
Gülümsemeyi yüzümden eksik etmedim,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta