İnsanların Rabbine Sığınırım

Eyy yedi cihan! Duy benim sesimi.
Allah'tan başka yoktur, karşılıksız seven beni.
Sayısız dostum var, hiçbiri anlayamaz derdimi.
Çünkü sıkıntım değildir, bizler gibi ezeli.
Kendi yarattığım kuruntular yerken beynimi,
Aralar bir kapıyı, beklenmedik ışık hüzmeleri...

Aralığın ardında bir oda, düzeni hassas.
Oda aydınlık, dört duvarın dördü de kalas.
Kapının ardında bir demir levha, etrafı tutmuş pas.
Yazılı bir cümle, okuyunca tüm sıkıntılar eder iflas:
Levhada yazar ki:
"Kul euzu birabbin nas."