İNSANLARIM
Bölük bölük parça parça
Oldu benim insanlarım
Bu asırda ortaçağda
Kaldı benim insanlarım
Doyuramaz açlarını
Ödeyemez borçlarını
En sonunda saçlarını
Yoldu benim insanlarım
İşsiz gencim iş aranır
Umut ışığı kararır
Günden güne de sararır
Soldu benim insanlarım
Her işte vardır bir hile
İş yapılır rüşvet ile
Sıkıntıyla stres ile
Doldu benim insanlarım
Kaldırtmadılar başını
Andırdı sabır taşını
Dertl'oğluyum göz yaşını
Saldı benim insanlarım
Metin Gürbüz
Metin GürbüzKayıt Tarihi : 25.4.2010 05:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Gürbüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/25/insanlarim-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)