İnsanlarım Şiiri - Serkan Gebel

Değil miydik bir bedenin kendinden çoğalan,
Elma denilen o yasağın endişesini taşımadan,
Asıl imtihan bu idi nasıl da daldık uyanamadan,
Helalle haramı bile nedense,bir türlü ayıramadan.

Bir adım önde olmak,hep bir adım gelecek,
Ardına bakmadan geçecekleri yolları bilmek,
Söze başlayanların varacağı noktada beklemek,
Suratına takacağın edayı,hiç ama hiç sevmemek.

Zaman sadece bana mı cömert davranıyor,
Ya akıl payı,hep mi benden yana şimşek çakıyor,
Hesabın önüne konduğu tek varlık benmişim gibi bakıyor,
İnsanlar,benim kıyamadığım insanlarım,ruhunuz neden akıyor.