Her insan bir değerdir,
Onun kıymetini bilmeli.
Mahlukatın mükemmeli,
İnsanları hor görmemeli.
Kibirden geçilmez yanından,
Sanki kaf dağından bakıyor.
Çok bilmişlik desen zirvede,
Sağa sola emir yağdırıyor.
Sen kimden geldin dünyaya?,
Alçak dağları sen mi yarattın?.
Biraz nezaket öğrenmen gerek,
Bir gün karanlık kabre yatacaksın.
Kendisini ilah olarak görenler,
Şimdi kabirlerinde yatıyorlar.
Hani o mal, mülk, servetleri?,
Kabirlerinde dua bekliyorlar.
Eyvah !, hesap kitap varmış,
İnsana her şeyi soruyorlar.
Hiç düşündün mü bunları?,
Orada kılı kırk yarıyorlar.
Sana kim dua edecek?,
Kırıp döktüysen ortalığı.
Mezarına kimler gelecek?,
Şimdi gördün mü kabalığı?,
Biraz insan olsaydın eğer,
Hayır dua ile anılacaktın.
Sevenlerin kabrine gelecek,
Işıklar içinde olacaktın.
Peygamberimizin ifadesi ile,
Ölmeden evvel ölmeli.
Toprak gibi mütevazî olup,
İnsanları hor görmemeli.
03.08.2023
Bulancak Devlet Hastanesi
Palyatif Servisi
Muzaffer Uzunkaya
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!