İnsanları Anlamıyorum Şiiri - Samet Batı

İnsanları anlamıyorum,
Gelecekten hep korkarlar
Ama yinede öyle meraklanırlar ki
Fal baktırırlar mesela...
Ölmekten korkarlar
Ama her yıl doğdukları günü kutlarlar,
Sanki ölümden bir yıl daha uzaklaşmış gibi...
İnsanları anlamıyorum,
Vav gibi doğarlar mesela...
Elif gibi olmak isterler ama
Elif gibi dümdüz olacakları anı hep unuturlar
Unutulan şudur ki; insanlar ancak öldüğü zaman dimdik olurlar...
İnsanları anlamıyorum, insanları gerçekten anlamıyorum...