İnsanlara yenildim Şiiri - Mahsun Doğan

Ne yazmalıyım
Veya ne yazmamalıyım artık bilemiyorum.
Tutunduğum bütün dallar bir bir kırıldı
İnandığım bütün doğrular ansızın dağıldı

Kimsesiz, çaresiz ve sessiz kuyulara düştüm
Aklıma Hz Yusuf geldi , esefle üşüdüm.
Yaşamımda ilk defa bu denli umarsız kaldım
Sükunet deryasına kamikaze pilotu gibi daldım

İçimdeki burukluğu söyleme zeban zebun
Yıllar yılı coşkuyla çağlayan sular durgun
Çocukların Aynamda çizdiği hayal solgun
Ve ben yoldaşım yorgunum çok yorgun

Sanki Etimi tırnağımdan ayırıyormuşcasına
Kalemimi de uzun bir süre yabana attım.
Kalbimdeki ezayı , dilimdeki naçarlığı
Ruhumu üflediğim defterimden bile sakladım

Ne bu yüce kederi tarif etmeye muktedir
Ne de bu yaşadıklarıma müstahak idim
Arza diklenen arşa eğilen buruk kalbim
Ben ilk defa bugün insanlara yenildim