İnsanlara Ne Olmuş

Bu gün başkalık var, yaşadığım zamanda, Hüzün müdür keder mi, nicedir tat almam. Hoyrat kırılan gülde, aşıkların ceminde, Kader midir kaza mı, boynumu büken bilmem? Naçar gönlüm gariptir uzanmıyor vuslata, Dertlerin talibiyim, alışmışım hasrete… İnsanlar nalan kalmış, sevgi denen haslete, Yaşarken mi öldüm ben, niçin pervasız gülmem? Eski çağdan sürülen, yeni çağa darılan, Nazik kalbi zamanın kıskacında burulan. Dünyanın bütün derdi yüreğine vurulan, Bir rindi adem oldum, hanlıklar versen almam. Mihnetsiz doğmuşum ben, zalimleri takmazdım, Hakkın evidir diye bir tek gönül yıkmazdım… Bendimden taşsam bile deli dolu akmazdım, İnsanlık yaşadıkça ölmem be dostlar ölmem…