İnsanlara ışık olmaya çalışırken kendimin bir mum
gibi biteceğini hesap edemedim
Kendimi bitirdiğimde ışığım söndüğünde herkes
benden korktu kaçtılar buna ne oldu değişti dediler
fakat kimsenin ışık olmak gibi bir niyeti olmadığını
gördüm işte hayat seni başka insanlarla bire bir
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta