İnsanlara Şiiri - Yunus Avcı

İnsanlara yardım ettim ömrümce
Ben sevdikçe onlar dışladılar
Korudum savundum kendimce
Gelin dedikçe karanlığa gömdüler

Neydi hatam nerdeydi yanlış çözemedim
Gönül verdim gönülleri çelemedim
Bana yaptıklarını aklımdan silemedim
Her nefeste bir çıkmaza ittiler

Sustum aldırmadım düzelir dedim
Bu bir cahilliktir (inşallah) geçer dedim
Nedendir bilmem insanları çok sevdim
Canım dedikçe canım aldılar

Dostum var deme düşte gör
İnanmaz kimse sana gözleri kör
İnşallah tutunursun bu hayat zor
Dost dedikçe sırtımdan vurdular

Şairim dertliyim derdim sorulmaz
Bir kalemim vardır dost hiç yorulmaz
Çekip hepsini gebertsem hiçde zor olmaz
Ben kaçtıkça onlar günahladılar

Sitemim size değil Dünyaya
Aktı göz yaşım bir daha gülmem billaha
Elveda insanlık elveda hayata
Yaşamak istedikçe öl dediler