Eskilerde edep haya varidi
Gönülleri geniş evler dar idi
Gelen misafire hizmet veridi
Artık kimse kimseyi istemiyor.
Büyük konuşunca küçük susardı
Dededen nineden masal dinlerdi
İki aile bir arada yaşardı
Şimdi çiftler kimseyi istemiyor.
Bazı evde dede ile nineler
Bazı evde anne baba çocuklar
Bazı evde yalnız kalan yaşlılar
Gelinler de kaynana istemiyor
Haftada bir evde yağlı pişerdi
Çoluk çocuk sofraya üşüşerdi
Kimi ye but kimi ye baş düşerdi
Sofralarda topluluk istemiyor.
Gündüzden koyardık lambaya gazı
Nineler ederdi masalı sözü
Sobanın başında beklerdik yazı
Şimdi kimse kimseyi istemiyor.
Haberimiz yoktu tüm olanlardan
Haber dinliyorduk hep radyolardan
Uzaktık telefon televizyonlardan
Şimdi kimse radyoyu dinlemiyor
Bir bardaktan on kişi su içerdik
Bir hevesle tarla otlak biçerdik
Gün altında kendimizden geçerdik
Şimdi kimse reçberlik de yapmıyor.
Evlenince iki kişi olmuşuz
Yaşlanınca yine iki kalmışız
Bozçalı der hayallere dalmışız
Şimdi kimse eskiyi beğenmiyor...
1.2.2024
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 3.2.2024 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!