Bir ayağı çatlak bir sandalyenin üzerinde oturuyorum.. mevsimlerden Nisan yağmur yağdı yağacak gibi.. çatlamış bir bardaktan biramı yudumluluyorum..
yıldızlar gök yüzünün karanlığına gömülmüş gibi.. bir çoğunu göremiyorum.. parmaklarımın arasında ucuz bir tütün.
gelecek yazın habercisi rengarenk açmış çiçekleri seyrediyorum.. göğermiş üzüm asmalarının yapraklarına dokunuyorum.. ve insanları düşünüyorum.. istemsizce insanları düşünüyorum...
gariptir, öleceğini bilerek yaşayan insanların anlaşılmaz hırsı.. gariptir, insanların bir birine olan kini , nefreti öfkesi, ve kan donduran yarışı...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta