İnsanlar Vardır Şiiri - Nurettin Sevim

İnsanlar vardır, benzer yağmurlara.
Can verirler sararmış yapraklara.
Suya hasret, çatlamış topraklara.
Yağmur gibi muhtaçların yardımına koşarlar.
Fakirlerin, yetimlerin saçlarını okşarlar.

İnsanlar vardır, benzer azgın bir sele.
Yıkıp geçerler, ne çıkarsa önlerine.
Çamuru kalır, sular çekilse bile.
İncitirler, hep kırarlar kalbini.
Böylesinden daim sakın kendini.

“İnsanlar vardır, sakin akan bir dere.”
Akar durur kumunu sere sere.
Hayat verir, huzur verir geçtiği yere.
Böyle bir insanla kurulur dostluk.
Onlarla beraber olmak, büyük mutluluk.

“İnsanlar vardır su gibi aziz, su gibi duru.”
Bir pınar gibidir, yüzünden akar nuru.
İçince serinletir, ruha verir süruru.
Bunların yanlarında huzur bulursun.
Dertlerini unutur, sıkıntıdan kurtulursun.