İnsanlar tanırım çevreden hep saygı bekleyen,
Gösteriş düşkünü hep fark edilmek isteyen,
Ben buradayım yok mu beni izleyen diyen,
Emrindeki birkaç dalkavuğa hükmeden.
İnsanlar tanırım korku ve tehdit rüzgârları estiren,
Makam ve mevki ile ben oldum artık diyen,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta