İnsanlar tanıdım hemde bir çok insan
Kimi zaman renkli dünyalarını paylaştılar benimle
Kimi zamanda tanıyamadığımı anladım vurdukları darbelerle
Bende. bir insandım işte...
Hiç bir zaman sahiplenmedim moru, turuncuyu, pembeyi, yeşili
Hep çok sevdim siyah beyaz ve gri renkleri,
Sonra bende pişman oldum
Beyaz desen temiz kalmaz ki!
Siyah desen toz tutar gibi
Peki bu renkli dünyada bana yer yok muydu ki
Vardı elbet vardı gözlerimin içinde saklıydı...
Kayıt Tarihi : 6.9.2012 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!