İnsanlar (Şu Üçü Yani...)

İnsanları seviyorum ben ya!
Her biri başka bir dünya sanki
Evet evet o üç adam mesela
Yemek yiyorum ben şu an
Onlar da tam karşı masamda

Bir tanesi yaşlıca, kısa boylu, zayıf
Kirli mi kirli bir işçi tulumu var üstünde
Ama yüreği…o tertemiz

Bir tanesi biraz çokbilmiş
Çorba içiyor kızarmış ekmekleri üstünde
Diyor ‘bu böyle yapılmaz ki’
‘Şöyle yapsan, şöyle pişirsen enfes’
Kötü bir niyeti yok bence

Biri ise o kadar beklesem de
Bir yorum getirmiyor ne yemeklere ne de diğerlerine
Bir sıkıntısı var belli, yalnız diğerlerini dinliyor
Ama gözler başka yerde, o an yanında değil

Meğer dilsiz, istese de konuşamıyor yani
Sessizce yiyor, içiyor, bakıyor ve dinliyor
İçinde kopuyor çığlıkları, haykırışları
‘Hayır! Çorba bence mükemmel’
‘Bir taneye daha hayır demem aslında’
O…Yüreğiyle ve yalnızca yüreğinde konuşuyor
Ve bu sebepten ki hala yaşıyor…