İnsanlar ne ölene üzülüyor Şiiri - Yusuf ...

İnsanlar ne doğana seviniyor,
İnsanlar ne ölene üzülüyor.
Söz desen kendisini savunuyor,
İnsanlar ne ölene üzülüyor.

Söylediğim söze çevremiz dahil,
Ölen kimsenin umurunda değil.
Kullar ne hayıra ediyor meyil,
İnsanlar ne ölene üzülüyor.

Artık insanların yüzü karadır,
İnsanların derdi günü paradır.
İçimizdeki nasıl bir yaradır?
İnsanlar ne ölene üzülüyor.

Dünya insanlara olsa da tabu,
Bir gün bizler de öleceğiz tabi.
İnsanlar hiç ölmeyecekmiş gibi,
İnsanlar ne ölene üzülüyor.

Yusuf kula dünya dar gelecek dar,
Mal insanoğluna etmeyecek kar.
Dünyada her şeyin bir sırası var,
İnsanlar ne ölene üzülüyor.