İNSANLAR MEVSİMLER MİSALİ YAŞAR
İnsanlar mevsimler misali yaşar
Her günün bahar sanma Neşecan
Farkında olmazsın karakış basar
Sonra ah vah edip yanma Neşecan
Kimi gün bir rüzgar eser dalına
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta