İnsanlar Kötü Şiiri - Gül Atar

Bazen bir liman ararsın
deniz olmayan yerlerde
kurak yerlere umut ekersin
bitmeyeceğini bile bile
hayalle yaşamayı öğrenirsin de
hayalsiz yaşamak daha kötüymüş
bazen medet umarsın birinden
düştüğünü görmesinler bir kere
öldürünceye kadar vururlar
sen imtihan dersin
onlar hak etmişti derler
bazen karanlıktan aydınlığa çıkmak istersin
biri ışık tutsun diye yalvarırsın
aydınlığın hasretini çekmeyi gör
kör kuyulara itiverirler
bazen tırmanırsın
dikenlere taşlara aldırmadan
hele bir çıkmayı gör
cam kırıklarını saplarlar sinsice
bazen herkese kırılır içerlenirsin
suçsuzken suçlu durumuna düşersin
hayrete düşer kahırlanırsın
hele bir hakkını ara
yere yığılır kalırsın
bazen kendinle barışık yaşarsın
hatta bütün düşmanlarını yasa boğarsın
hayattan hakkını alırsın da
hele bir kazanmayı gör
dibine kadar suçlanırsın