İnsanlar kötü Şiiri - Serdar Çiçek 2

Dışları güzel, içleri çirkin
İnsanlardan kaçıp
Dışları çirkin ,içleri güzel
İnsanlarla çevrilmek istendiğim yaştayım…
Yine geciktim galiba
İyiler öldü
Kötüler kök saldı yaşama
Aslanlar açlık grevinde
Tilkiler oyun kurmaktan vazgeçmiyor
Baykuşlar sürekli etrafı süzüyor
Atlar ihtişamını kaybetti
Dünya biraz daha yaşlandı
Biraz daha karanlığa gömüldu
Müzik , ruha iyi gelmiyor
Sürekli hüzünlendiriyor
Şiirden ayrıldıktan sonra
Mutluluk doğmaz oldu
Acı’lar yakamızdan düşmüyor.
İnsanlar her zaman kötü
Zaman hiç durmuyor
Karıncalar gece gündüz çalışıyor
Bülbüller, kışın güllere hasret
Sivrisinekler rahatsızlık vermekten bıkmıyor…
İyiliğe giden yollar prangalı,
Aşklar yüzeysel ,
Geceler uykusuz,
İnsanlar sürekli kötü..