İnsanlar kayboldular
Korkular içinde
Ve insanlar kayboldular
Hazzın içinde
İnsanlar kayboldular
Televizyon içinde
Gömüldüler yalnızlığa
Televizyon içinde
Ve insanlar kayboldular
Yalnızlık içinde
İnsanlar kayboldu
Gözlerinin içinde
ve insanlar kayboldu
Sözlerininin içinde
Sıcak bakışlar kayboldu
Ve insanlar kayboldu
Silüetleri dolanıyor
Ortalarda
Sanırsın ki zombidirler.
Ve insanlar kayboldu
Kendi içlerinde
Ve insanlar kayboldu
karanlıklar içinde
Ve insanlar kayboldu
Paralar içinde
Bir ışık gerek artık
Var olan içlerinde
Gülümsemeler sahte
Kayboldu dudaklarında
Gülmeye yaramıyor dişler
Karanlık hep düşler
Isırmak için hep dişler
Bir aç kurt gibi
Gülümserken gösterir sana dişini
Arar aslında ısıracak bir şey.
Ve insanlık kayboldu
İnsanlar içinde
Ve insanlar kayboldu
Kendi içlerinde
Kayboldu insanlar
2 mayıs 2009/Antalya
Ali Bozkurt Niyazlar
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Bozkurt Niyazlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/09/insanlar-kayboldular.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)