Malı mülkü var, ama insan olmamış.
Çalışmış çabalamış, haram bilmemiş.
Bir lokma ekmekle, bir ömür sürmüş.
Yüz yaşına da gelmiş, insanları tanıyamamış, insanlar insan değil.
Dostum dediğim bir yılanmış.
Gerçek bildiklerim hep yalanmış.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Güzel bir anlatım tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta