İnsanlar içinde insan aradım

Bazen yalın ayak bazen aç açık
İnsanlar içinde insan aradım
Ne akıllı dedim ne aklen kaçık
İnsanlar içinde insan aradım

Gecemi gündüze kattığım oldu
Zehiri bal diye yuttuğum oldu
Yataksız yorgansız yattığım oldu
İnsanlar içinde insan aradım

Kalbimden geçeni çabam bulmadı
Sevip saydığımla gönlüm dolmadı
Girip çıkmadığım toplum kalmadı
İnsanlar içinde insan aradım

Çok dinledim gördüm çok yeri gezdim
Yoluma döşenen çok oyun bozdum
Tarihe not düştüm tez diye yazdım
İnsanlar içinde insan aradım

Bakmadım şekline ve de rengine
Geçim datlı dendi dengi dengine
Katlanıp dünyanın zor ahengine
İnsanlar içinde insan aradım

Yüz üstü düştüğüm kalktığım oldu
Kar gibi eriyip aktığım oldu
Bazı an kendimden çıktığım oldu
İnsanlar içinde insan aradım

Kula meyletmedim hüda mededim
Aştığım her dağa bedel ödedim
Güzel çirkin zengin fakir demedim
İnsanlar içinde insan aradım

Gardaşlık derseniz Bilal-i önde
Dünü özlüyorum her yeni günde
Buldun mu derseniz cevap yok bende
İnsanlar içinde insan aradım... Bilal Karaman (Bilâl-i)