İnsanlar gördüm dökülüyordu sanki yüzlerinden nur.
Mütavazı idiler yoktu zerre kadar enaniyet ve gurur.
Mutlu olmak için gözleri yükseklerde olmazdı,
Küçük şeylerle mutlu olurlardı yüreklerine dolardı sürur.
İnsanlar gördüm içleri dışları her daim birdi.
Para pul şan şöhret makamlar onlar için kirdi.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta