İnsanlar gördüm dökülüyordu sanki yüzlerinden nur.
Mütavazı idiler yoktu zerre kadar enaniyet ve gurur.
Mutlu olmak için gözleri yükseklerde olmazdı,
Küçük şeylerle mutlu olurlardı yüreklerine dolardı sürur.
İnsanlar gördüm içleri dışları her daim birdi.
Para pul şan şöhret makamlar onlar için kirdi.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta