**İnsanlar Değişmez Şiiri - Güçlü Sönmez

Ellerimin titrediği
O ilk tanıştığımız günü hatırlıyor musun
Sana söyleyecek kelimeleri bulamıyordum
Ve sen bana gülüyordun

Bir Cuma öğleden sonrası mıydı
Applebee sokağındaki kafede buluştuğumuzda
Arkamda bir gül saklıyordum
Tam da sen aniden bir tane çıkarttığında

Senin dairene doğru gidiyorduk arabayla
Saat sabahın üçüydü
‘Geç oldu, hadi şunu erken yapalım’ dedin
Ve seyrettik Güneş’in denizden yükselişini

‘Bebeğim seni seviyorum, hadi beraber yaşayalım’
Dediğim günü hatırlıyor musun
Gülmekten kırılmıştın ve bana gerçekçi olmamı söylemiştin
Ama yine de ertesi sabah eşyalarını getirmiştin

O hafta sonu kaç film seyretmiştik
Kapıları kilitleyip dünyanın geri kalanını dışarıda bırakarak
Ama yağmur başladığında daha fazla dayanamadık
Sonra da geri gelip çılgınca seviştik

Tüm bunları hayal mi ediyorum
Yoksa her şey değişti mi
Şu anda rüya mı görüyorum
Yoksa sen arkadaşının evinde misin

Biz kimsek oyuz, insanlar değişmez
Demiştin bana bir keresinde
Ve ben de her kelimesine inanmıştım
Biz kimsek oyuz, seni daima seveceğim
Demiştin bana bir keresinde
Fakat bulanık şimdi tüm bu sözler

-----

We Are Who We Are, People Don’t Change

Do you remember when we first met
My hands were all shaky
I couldn't find the words to tell you
And you were laughing at me

Was it a friday afternoon
When we met at a cafe on Applebee
I was hiding a rose behind me
When you took one out suddenly

We were driving back to your apartment
It was 3 o'clock in the morning
You said 'it's late, let's make it early'
And we watched the Sun rising up from the sea

Do you remember the day when I told you
'Babe I love you, let's move in together'
You cracked up and told me to get real
But brought your stuff in the next morning

How many movies did we watch that week-end
We locked the doors and left the rest of the world out
But couldn't resist when it started raining
Then came back wet for a crazy love making

Am I imagining all this
Or did everything change
Am I dreaming right now
Or are you at your friend's place

We are who we are, people don't change
You once said to me
And I believed every word of it
We are who we are, I will love you always
You once said to me
But right now these words seem so hazy

(Pittsburgh, Şubat 1998)